Henryk Telesfor Musiałowicz urodził się 5 stycznia 1914 roku w Gnieźnie. W latach 1932—1936 Musiałowicz uczęszczał do poznańskiej Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, gdzie jego opiekunem był profesor Bronisław.

W roku 1937 zdawał egzaminy do warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studia rozpoczął w pracowni malarstwa dekoracyjnego profesora Leonarda Pękalskiego. Waz z przyjacielem, Leszkiem Świderskim, postanowił zorganizować wystawę w drewnianym dworku na Rybakach, którą udało się zrealizować pod koniec lipca 1944 roku. Była to pierwsza indywidualna wystawa artysty.

12 sierpnia 1945 roku artysta wziął udział w zbiorowej wystawie Okręgu Warszawskiego ZPAP w Milanówku. W 1948 roku otrzymał dyplom warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni profesora Felicjana Szczęsnego.

 

W 1957 roku Musiałowicz wyjechał do Holandii, by po raz pierwszy zetknąć się ze sztuką Rembrandta. Bezpośredni kontakt z malarstwem holenderskiego mistrza zdecydowanie zaważył na jego dalszych poszukiwaniach artystycznych. Po powrocie artysta zwrócił się ku lapidarnej formie wyrażanej zaledwie czernią i bielą. W tym okresie powstał znamienny dla jego twórczości cykl „Wojna przeciw człowiekowi”, a następnie cykle „Reminiscencje”, „Epitafia” i „Rodzina.

W roku 1984 rozpoczęła się nowa epoka w życiu Musiałowicza. Odnalazł spokój w Puszczy Białej, w swoim wiejskim domu w Cieńszy. Zbudował tu pracownię, w której, obok obrazów, zaczął tworzyć obiekty rzeźbiarskie i instalacje.

​

W kontekście twórczości artysty trudno mówić o jakichkolwiek ramach tematycznych, trudno cokolwiek datować, Musiałowicz bowiem często powraca do skończonych już prac, aby spojrzeć na nie z perspektywy czasu i, nierzadko, przetworzyć.

 

Henryk Musiałowicz eksponował swe prace na ponad 100 wystawach indywidualnych i brał udział w około 250 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Prace artysty znajdują się w muzeach, a także w licznych znaczących kolekcjach prywatnych w Pol-

sce i na świecie. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. Złotej Glorii Artis oraz Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski. Jego malarstwo, wysoko cenione przez krytykę, należy do poszukiwanych przez światowych kolekcjo-

nerów.

Zmarł w Warszawie 24 lutego 2015.